Cantares gallegos/Miña santa Margarida


Cantares gallegos       Rosalía de Castro       1863
 




29.


      Miña santa Margarida,
 ¿Con quen t' ei de comparare?
 Coma ti non vin ningun-ha,
 Nin na terra, nin no mare.

      Coma ti, Santa bendita,
 Tan garrida, e tan presiosa,
 Nin brilou ningun-ha estrela,
 Nin s' abreu ningun-ha rosa.

      Nin luceiro nin diamante,
 Nin luniña trasparente,
 Luz verteu mais cariñosa
 Qu' ó teu rostro relucente.

      Nin as froles do xilmendro
 Nin á rosa purpurina,
 Nin as neves da montaña
 Nin fulgor da mañanciña.

      Nin alegre sol dourado
 Nin corrente d' augua pura,
 Miña santa Margarida,
 Ch' asemella en hermosura.

      ¿Con quen t' ei de comparare
 Miña santa Margarida,
 Si ti foche anxel d' amore
 Pó-los anxes escollida?

      Solo á virxe é mais hermosa
 Qu' eres ti, bendita santa,
 Y ó teu rostro pelegrino,
 O temido demo espanta.

      De tí, vivo namorada,
 En tí penso con fervore
 Qu' eu ben sei que che contenta
 Este puro e santo amore.

      Quen poidera!... quen poidera!..
 Xunta ti vivir segura,
 Manantial que mel derrama
 Pura fonte de ternura!

      Onda ti, lonxe do mundo,
 Tan feliz m' acobexara
 Qu' en jamais ô pracer vano
 Este meu mirar tornara.

      Que no monte onda ti moras
 Tan bon aire se respira,
 Que ó que mais do mundo foxe,
 Solo ali por Dios suspira.

      Miña santa Margarida,
 Miña Margarida santa,
 Tendes a casa no monte,
 Donde ó paxariño canta.



<<<< >>>>