Tamén (Con anacos do meu interior)       Manuel Antonio       1920
 


    A sombra dos tesouros
    foise coa luz do sol
    O esceiticismo axeita un mol
recebir de suavidades
                     Polos mouros
contornos lonxaos de agardanza virxe
    hai mans que nos chaman ó saudoso Ben:
                                           Ven!
    E no fracaso de onte
                        un hoxe eterno pon:
                                           Tamén.
    No campo da festa
                     can fiados orballos
    Os carballos
                Nostalxían de festa
    No campo deserto
                    canto pésame a testa!
    nostalxiando cos carballos
    A sombra dos tesouros voltará
encoberta no ensoño do sol
    Iste verde mollado ten un mol
prometer e agardará
    A sombra dos tesouros
                        máis alá
    A sombra dos tesouros
                        sempre alén
    E no fracaso de hoxe
                   un eterno mañán porá: Tamén.


<<<< >>>>