Cantares gallegos/Un repoludo gaiteiro: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Nova páxina: "{{Encabezar |nome=Cantares gallegos |autor=Rosalía de Castro |dataano=1863 }} <div class=prose> </div> {{Paxinación|Cantares gallegos/|Cantares gallegos/}} Cate..."
 
Sen resumo de edición
Liña 8:
<div class=prose>
 
7.
<br>
Un repoludo gaiteiro,<br>
de pano sedán vestido,<br>
como un príncipe cumprido,<br>
cariñoso e falangueiro,<br>
antre os mozos o pirmeiro<br>
e nas siudades sin par,<br>
tiña costume en cantar<br>
aló pola mañanciña:<br>
- Con esta miña gaitiña<br>
ás nenas hei de engañar.<br>
Sempre pola vila entraba<br>
con aquél de señorío;<br>
sempre con poxante brío<br>
co tambor se acompasaba;<br>
e si na gaita sopraba,<br>
era tan dose soprar,<br>
que ben fixera en cantar<br>
aló pola mañanciña:<br>
- Con esta miña gaitiña<br>
ás nenas hei de engañar.<br>
Todas por el reloucaban,<br>
todas por el se morrían;<br>
si o tiñan cerca, sorrian;<br>
si o tiñan lonxe, choraban.<br>
¡Mal pecado! Non coidaban<br>
que c'aquel seu frolear<br>
tiña eostume en cantar<br>
aló pola mañanciña:<br>
- Con esta miña gaitiña<br>
ás nenas hei de engañar.<br>
Camiño da romería,<br>
debaixo dunha figueira,<br>
¡cánta meniña solteira<br>
\Quérote, lle repetía...!<br>
I el ca gaita respondía<br>
por a todas emboucar,<br>
pois ben fixera en cantar<br>
aló pola mañanciña :<br>
- Con esta miña gaitiña<br>
ás nenas hei de engañar.<br>
Elas louquiñas bailaban<br>
e por xunta del corrían<br>
cegas..., cegas, que non vían<br>
as espiñas que as cercaban;<br>
probes palomas, buscaban<br>
a luz que as iba queimar,<br>
pois que el soupera cantar<br>
aló pola mañanciña:<br>
ó son da miña gaitiña<br>
ás nenas hei de engañar.<br>
Nas festas ¡cánto contento!<br>
¡Cánta risa nas fiadas!<br>
Todas, todas, namoradas,<br>
déranlle o seu pensamento.<br>
I el que, de amores sedento,<br>
quixo a todas engañar,<br>
cando as veu dimpóis chorar,<br>
cantaba nas mañanciñas:<br>
- Non sean elas toliñas:<br>
non veñan ó meu tocar.<br>