Constitución española de 1837: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1:
{{enuso}}
[[Ficheiro:InicialD.svg|esquerda|40x40px]]
oña Isabel II, pola graza de Deus e a Constitución da Monarquía Española, Raíña das Españas, e no seu Real nome, e durante a súa menor idade,
Sendo a vontade da Nación revisar, en uso da súa soberanía, a Constitución política promulgada en Cádiz o 19 de Marzo de 1812, as Cortes xerais, congregadas a este fin, decretan e sancionan a seguinte▼
'''CONSTITUCIÓN DA MONARQUÍA ESPAÑOLA'''▼
▲Constitución política promulgada en Cádiz o 19 de Marzo de 1812, as Cortes xerais, congregadas a este fin, decretan e sancionan a seguinte
▲CONSTITUCIÓN DA MONARQUÍA ESPAÑOLA
== Título primeiro - Dos españois ==
Liña 24 ⟶ 20:
Cuarto. Os que sen ela gañasen veciñanza en calquera pobo da Monarquía.
A calidade de español pérdese por adquirir natureza en país estranxeiro e por admitir emprego doutro Goberno sen licenza
'''Artigo 2º.'''
Liña 32 ⟶ 28:
'''Artigo 3º.'''
Todo español ten dereito de dirixir peticións por escrito ás Cortes e
'''Artigo
Uns mesmos Códigos rexerán en toda a Monarquía, e neles non se establecerá máis que un só foro para todos os españois nos xuízos comúns, civís e criminais.
'''Artigo
Todos os españois son admisibles aos empregos e cargos públicos, segundo o seu mérito e capacidade.
'''Artigo
Todo español está obrigado a defender a patria coas armas cando sexa chamado pola lei, e a combater en proporción das súas haberes para os gastos do Estado.
'''Artigo
Non pode ser detido, nin preso, nin separado do seu domicilio ningún español, nin achandada a súa casa, senón nos casos e na forma que as leis prescriban.
'''Artigo
Se a seguridade do Estado esixir en circunstancias extraordinarias a suspensión temporal en toda a Monarquía, ou en parte dela, do disposto no artigo anterior, determinarase por unha lei.
'''Artigo
Ningún español pode ser procesado nin sentenciado senón polo xuíz ou tribunal competente, en virtude de leis anteriores ao delito e na forma que estas prescriban.
'''Artigo
Non se imporá xamais a pena de confiscación de bens, e ningún español será privado da súa propiedade senón por causa xustificada de utilidade común, previa a correspondente indemnización.
'''Artigo
A Nación obrígase a manter o culto e os ministros da relixión católica que profesan os españois.
== Título II - Das Cortes ==
A potestade de facer as leis reside nas Cortes
As Cortes componse de dous Corpos Colegisladores, iguais en facultades: o Senado e o Congreso de Deputados.
== Título III - Do Senado ==
O número dos Senadores será igual ao tres quintas partes dos Deputados.
Os Senadores son nomeados
A cada provincia corresponde propor un número de Senadores proporcional á súa poboación; pero ningunha deixará de ter, polo menos, un Senador.
Para ser Senador requírese ser español, maior de corenta anos e ter medios de subsistencia e as demais circunstancias que determine a lei electoral.
Todos os españois en quen concorran estas calidades, poden ser propostos para Senadores por calquera provincia da Monarquía.
Cada vez que se faga elección xeral de Deputados, por expirar o termo do seu encargo, ou por ser disolto o Congreso, renovarase por orde de antigüidade a terceira parte dos Senadores, os cales poderán ser reelixidos.
Os fillos do Rei e do herdeiro inmediato da Coroa son Senadores á idade de vinte e cinco anos.
|