Constitución española de 1837: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 101:
== Título IV - Do Congreso dos Deputados ==
Cada provincia nomeará un Deputado, ao menos, por cada cincuenta mil almas da súa poboación.
Os Deputados elixiranse o método directo, e poderán ser reelixidos indefinidamente.
Para ser Deputado requírese ser español do estado seglar, cumprir vinte e cinco anos e ter as demais circunstancias que esixa a lei electoral.
Todo español que teña estas calidades pode ser nomeado Deputado por calquera provincia.
Os Deputados serán elixidos por tres anos.
== Título V - Da celebración e facultades das Cortes ==
As Cortes reúnense todos os anos. Corresponde ao Rei convocalas, suspender e pechar as súas sesións e disolver o Congreso dos Deputados; pero coa obrigación, neste último caso, de convocar outras Cortes, e reunilas dentro de tres meses.
Se o Rei deixar de reunir algún ano as Cortes antes do 1º. de Decembro, xuntaranse precisamente neste día, e no caso de que aquel mesmo ano conclúa o encargo dos Deputados empezaranse as eleccións o primeiro domingo de Outubro para facer novos nomeamentos.
As Cortes reuniranse extraordinariamente logo que vacare a Coroa, ou que o Rei se imposibilitar de calquera modo para o goberno.
Cada un dos Corpos Colegisladores forma o respectivo regulamento para o seu goberno interior e examina a legalidade das eleccións e as calidades dos individuos que lle compoñen.
O Congreso dos Deputados nomea o seu Presidente, Vicepresidentes e Secretarios.
O Rei nomea para cada lexislatura, de entre os mesmos Senadores, o Presidente e Vicepresidentes do Senado, e este elixe os seus Secretarios.
O Rei abre e pecha as Cortes, en persoa ou por medio dos Ministros.
Non poderá estar reunido un dos Corpos Colegisladores sen que o estea o outro tamén, excepto no caso en que o Senado xulgue aos Ministros.
Os Corpos Colegisladores non poden deliberar xuntos nin en presenza do Rei.
'''Artigo 35.'''
As sesións do Senado e do Congreso serán públicas, e só nos casos que esixan reserva poderá celebrarse sesión secreta.
O Rei e cada un dos Corpos Colegisladores teñen a iniciativa das leis.▼
'''Artigo 36.'''
'''Artigo 37.'''
As leis sobre contribucións e crédito público presentaranse primeiro ao Congreso dos Deputados, e se no Senado sufriren algunha alteración que aquel non admita despois, pasará á sanción Real o que os Deputados aprobaren definitivamente.
As resolucións de cada un dos Corpos Colegisladores tómanse a pluralidade absoluta de votos; pero para votar as leis requírese a presenza da metade máis un do número total dos individuos que
Se un dos Corpos
'''Artigo 40.'''
Art. 40. Ademais da potestade lexislativa que exercen as Cortes co Rei, perténcenlles as facultades seguintes:▼
▲
1ª. Recibir ao Rei, ao sucesor inmediato da Coroa e á Regencia ou Rexente do Reino o xuramento de gardar a Constitución e as leis.▼
▲1ª. Recibir
2ª. Resolver calquera dúbida de feito ou de dereito que ocorra en orde á sucesión á Coroa.
3ª. Elixir Rexente ou Regencia do Reino, e nomear titor
4ª. Facer efectiva a responsabilidade dos Ministros, os cales serán acusados o Congreso, e xulgados polo Senado.
'''Artigo 41.'''
Art. 41. Os Senadores e os Deputados son inviolables polas súas opinións e votos no exercicio do seu encargo.▼
▲
'''Artigo 42.'''
'''Artigo 43.'''.
▲Art. 42. Os Senadores e os Deputados non poderán ser procesados nin arrestados durante as sesións sen permiso do respectivo Corpo Colegislador, a non ser achados infraganti; pero, neste caso, e no de ser procesados ou arrestados cando estiveren pechadas as Cortes, deberase dar conta o máis pronto posible ao respectivo Corpo para o seu coñecemento e resolución.
== Título V - De El-Rei ==
A persoa do Rei é sacra e inviolable, e non está suxeita á responsabilidade. Son responsables os Ministros.
A potestade de facer executar as leis reside no Rei, e a súa autoridade esténdese a todo canto conduce á conservación da orde pública no interior e á seguridade do Estado co exterior, conforme á Constitución e ás leis.
O Rei sanciona e promulga as leis.
Ademais das prerrogativas que a Constitución sinala ao Rei, correspóndelle:
Liña 227 ⟶ 239:
10. Nomear e separar libremente os Ministros.
O Rei necesita estar autorizado por unha lei especial:
Liña 243 ⟶ 255:
6º. Para abdicar a Coroa no seu inmediato sucesor.
A dotación do Rei e da súa familia fixarase polas Cortes ao principio de cada reinado.
== Título VII - Da sucesión da Coroa ==
A Raíña lexítima das Españas é Dona Isabel II de Borbón.
A sucesión no Trono das Españas será segundo a orde regular de primogenitura e representación, preferindo sempre a liña anterior ás posteriores: na mesma liña, o grao máis próximo ao máis remoto; no mesmo grao, o home á femia, e no mesmo sexo, a persoa de máis idade á de menos.
Extinguidas as liñas dos descendentes lexítimos de Dona Isabel II de Borbón, sucederán pola orde que queda establecido, a súa irmá e os tíos irmáns do seu pai, así homes como femias, e os seus lexítimos descendentes, se non estivesen excluídos.
Se se chegaren a extinguirse todas as liñas que sinalan, as Cortes farán novos chamamentos, como máis conveña á Nación.
As Cortes deberán excluír da sucesión aquelas persoas que sexan incapaces para gobernar, ou fixesen cousa porque merezan perder o dereito á Coroa.
Cando reine unha femia, o seu marido non terá parte ningunha no Goberno do Reino.
== Título VIII - Da menor idade de El-Rei, e da rexencia ==
O Rei é menor de idade ata cumprir catorce anos.
Cando o Rei se imposibilitar para exercer a súa autoridade, ou vacare a Coroa sendo de menor idade o inmediato sucesor, nomearán as Cortes para gobernar o Reino, unha Regencia composta dunha, tres ou cinco persoas.
Ata que as Cortes nomeen a Regencia, será gobernado o Reino provisionalmente polo pai ou a nai do Rei; e, na súa falta, polo Consello de Ministros.
A Regencia exercerá toda a autoridade do Rei, en cuxo nomee publicaranse os actos do Goberno.
Será titor do Rei menor a persoa que no seu testamento nomease o Rei defunto, sempre que sexa español de nacemento; se non lle nomeou, será titor o pai ou a nai, mentres permanezan viúvos. Na súa falta nomearanlle as Cortes; pero non poderán estar reunidos, os encargos de Rexente e de titor do Rei, senón no pai ou a nai deste.
== Título IX - Dos ministros ==
Todo o que
Os Ministros poden ser Senadores ou Deputados, e tomar parte nas discusións de ambos os Corpos Colegisladores; pero só terán voto naquel a que pertenzan.
Liña 317 ⟶ 329:
'''Artigo 66.'''
Ningún maxistrado ou xuíz poderá ser deposto do seu destino, temporal ou perpetuo, senón por sentenza ejecutoria, nin suspendido senón por auto xudicial, ou en virtude de orde
'''Artigo 67.'''
Liña 325 ⟶ 337:
'''Artigo 68º.'''
A xustiza adminístrase en nome
== Título XI - Das Deputacións provinciais e dos Concellos ==
Liña 364 ⟶ 376:
'''Artigo 77.'''
Haberá en cada provincia corpos de Milicia Nacional, cuxa organización e servizo arranxarase por unha lei especial; e
== Artigos adicionais ==
Liña 377 ⟶ 389:
Palacio da Cortes en Madrid a 8 de Xuño do ano de 1837.
Agustín Argüelles, Deputado da provincia de Madrid, Presidente. --Seguen as firmas de todos os Señores Deputados.
Real Palacio de Madrid, 17 de Xuño de 1837.
Por tanto, mandamos a todos os españois súbditos da Raíña nosa amada Filla, de calquera clase e condición que sexan, que haxan e garden a Constitución
▲Real Palacio de Madrid, 17 de Xuño de 1837.?Conforme co disposto nesta Constitución, adhírome a ela e acepto en nome do meu augusta filla réinaa Dona Isabel II.?María Cristina, Reina Gobernadora.?Como Secretario do Despacho de Estado e Presidente do Consello de Ministros, José María Calatrava. Como Secretario de Estado e do Despacho da Gobernación da Península, Pío Pita.?Como Secretario de Estado e do Despacho de Graza e Xustiza, José Landero.?Como Secretario de Estado e do Despacho de Facenda, e encargado interinamente do de Mariña, Comercio e Gobernación de Ultramar, Juan Alvarez e Mendizábal.?Como Secretario de Estado e do Despacho de Guerra, O Conde de Almodóvar.
--En palacio a 18 de Xuño de 1837.--a D. José María Calatrava, Presidente do Consello de Ministros.
▲Por tanto, mandamos a todos os españois súbditos da Raíña nosa amada Filla, de calquera clase e condición que sexan, que haxan e garden a Constitución insere como lei fundamental da Monarquía, e mandamos así mesmo a todos os Tribunais, Xustizas, Xefes, Gobernadores e demais autoridades, así civís como militares e eclesiásticas, de calquera clase e dignidade, que garden e fagan gardar, cumprir e executar a expresada Constitución en todas as súas partes. Tendréislo entendido, e disporedes o necesario para o seu cumprimento, facéndoo imprimir, publicar e circular. -Eu a Raíña Gobernadora. -En palacio a 18 de Xuño de 1837.-a D. José María Calatrava, Presidente do Consello de Ministros.
|