Ladraban contra min que camiñaba: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1:
{{encabezar
Ladraban contra min, que camiñaba<br>▼
|nome=[[II. ¡Do íntimo!]] ([[Follas novas]])
cásique sin alento,<br>▼
|autor=[[Rosalía de Castro]]
sin poder co meu fondo pensamento<br>▼
|data=
i a pezoña mortal que en min levaba.<br>▼
}}
I a xente que topaba, <br>▼
ollándome a mantenta, <br>▼
do meu dor sin igual i a miña afrenta,<br>▼
<poem>
traidorase mofaban.<br>▼
I eso que nada máis que a adiviñaba.<br>▼
“si a souperan, ¡Dios mío!,<br>▼
-pensei tembrando-, contra min volvera <br>▼
a corrente do río.”
▲Buscando o abrigo dos máis altos muros,<br>
▲nos camiños desertos,<br>
▲ensangrentando os pes nos seixos duros,<br>
▲fun chegando ó lugar dos meus cariños,<br>
▲maxinando espantada: “Os meus meniños<br>
▲¿Estarán xa espertos?<br>
▲¡Ai, que ó verme chegar tan maltratada,<br>
▲chorosa, sin alento e ensangrentada,<br>
▲darán en se afrixir, malpocadiños,<br>
por súa nai malfadada!”
▲Pouco a pouco fun indo,<br>
▲i as escaleiras con temor subindo,<br>
▲co triste corazón sobresaltado.<br>
▲¡Escoitei…! Nin as moscas rebullían.<br>
▲No berce ind aos meus ánxeles dormían,<br>
ca Virxe ó seu lado.
</poem>
|