|
== Disposicións ==
Os guerreiros expertos dos tempos antigos, en primeiro lugar facíanse a sesi mesmos invencibeis, e entón agardaban un momento de vulnerabilidade por parte do inimigo. A invincibilidadinvincibilidade depende dun mesmo, pero a vulnerabilidade do inimigo depende del. Disto dedúcese que quen é experto na Guerra pode se facerfacerse a se mesmo invincible, pero non é seguro que sexa capaz de facer que o inimigo sexa vulnerable. Dito doutra forma: un pode saber cómo vencer, pero isto non significa necesariamente que vaya a vencer.
DefendeteDeféndete cando non poidas derrotar ó inimigo, e ataca ó inimigo cando poidas lle vencervencelo. Un deféndese cando a súa forza é inadecuada; ataca cando é abundante. Aqueles que son hábiles en se defenderdefenderse ocúltanse a sesi mesmos como baixo nove capas de terra; aqueles que o son caen en ataque caen como un lóstrego dende o ceo. Por tanto, aqueles hábiles en atacar e en se defenderdefenderse son capaces tanto de se protexerprotexerse a sesi mesmos como de lograr unha vitoria aplastante. Prever unha vitoria que un home ordinario pode prever, non é o espírito da excelencia. Non importa se triunfas ana batalla e es aclamado universalmente como "experto", pois levantar unha folla caída non require ter gran forza, distinguir entre o día e a noite non é proba de gran visión, oir un trono non é mostra de oído agudo.
Nos tempos antigos, aqueles que eran chamados "hábiles na Guerra" conquistaban a inimigos facilmente conquistables. E as vitorias conseguidas por un deses "mestres da Guerra" non significaban nin reputación de sabedoría nin coraxe meritorio, pois saían victoriosos sen riscos. Sen riscos, certamente se consegueconséguese a vitoria: pódese conquistar a un inimigo xa derrotado, sen necesidade de planea-lo combate.
Polo tanto, o comandante hábil toma unha posición na que non pode ser derrotado, e non perde a oportunidade de vencer ó seu inimigo. Un exército victoriosovitorioso sempre busca batalla despois de que os seus planes indíquenllelle indíquen que a vitoria é posible, mentres que un exército destinado aá derrota loita coa esperanza de vencer, pero sen ningún plano. Os que son expertos na Guerra cultivan as súas políticas e adhírense estritamente ás regras trazadas. Deste modo, teñen no seu pode-lo control dos acontecementos.
Os elementos do arte da Guerra son: primeiro, a medida do espazo; segundo, a estimación das cantidades; terceiro, os cálculos; cuarto, as comparacións; e quinto, as posibilidades de vitoria. A medida do espazo deriva do terreo. As comparacións fanse a partir das cantidades e os cálculos, e determínase a vitoria segundo estas comparacións. Así pois, un exército victoriosovitorioso equivale a un saco en equilibrio contra un gran de arroz, e un exército derrotado é como un gran de arroz en equilibrio contra un saco.
É a consecuencia das disposicións tomadas, que un xeral é capaz de facer que as súas soldados loiten co efecto das augas que, súbitamente liberadas dunha presa, caen sobre un abismo sen fondo.
== Actitude do exército ==
|
