Libro de Mormón - Libro de Moroni: Diferenzas entre revisións

1 E agora eu, Moroni, escribo algo segundo parézame ben; e escribo aos meus irmáns os lamanitas; e quero que saiban que xa pasaron máis de catrocentos vinte anos desde que se deu o sinal da vinda de Cristo.

2 E selo estes anales, despois que vos falou unhas palabras por vía de exhortación.

3 Velaquí, quixese exhortarvos a que, cando leades estas cousas, si Divos xulga prudente que as leades, recordedes cuán misericordioso foi o Señor cos fillos dos homes, desde a creación de Adán ata o tempo en que recibades estas cousas, e que o meditedes nos vosos corazóns.

4 E cando recibades estas cousas, quixese exhortarvos a que preguntedes a Deus o Eterno Pai, no nome de Cristo, si non son verdadeiras estas cousas; e si pedides cun corazón sincero, con verdadeira intención, tendo fe en Cristo, el manifestaravos a verdade delas polo poder do Espírito Santo;

5 e polo poder do Espírito Santo poderedes coñecer a verdade de todas as cousas.

6 E calquera cousa que é boa, é xusta e verdadeira; polo tanto, nada que sexa bo nega ao Cristo, así a todo, recoñece que el existe.

7 E polo poder do Espírito Santo poderedes saber que el existe; polo que quixese exhortarvos a que non neguedes o poder de Deus; porque el obra por poder, de acordo coa fe dos fillos dos homes, o mesmo hoxe, e mañá, e para sempre.

8 E ademais exhótovos, irmáns meus, a que non neguedes os dons de Deus, porque son moitos, e veñen do mesmo Deus. E hai diversos xeitos de administrar estes dons, pero é o mesmo Deus que obra todas as cousas en todo; e danse aos homes polas manifestacións do Espírito de Deus para beneficialos.

9 Porque velaquí, a un élle dado polo Espírito de Deus ensinar a palabra de sabedoría;

10 e a outro, ensinar a palabra de coñecemento polo mesmo Espírito;

11 e a outro, unha fe sumamente grande; e a outro, os dons de sanar polo mesmo Espírito;

12 e ademais, a outro, obrar poderosos milagres;

13 e ademais, a outro, profetizar concernente a todas as cousas;

14 e ademais, a outro, ver anxos e espíritos ministrantes;

15 e ademais, a outro, todo xénero de linguas;

16 e ademais, a outro, a interpretación de idiomas e diversas clases de linguas.

17 E todos estes dons veñen polo Espírito de Cristo; e veñen a todo home, respectivamente, de acordo coa súa vontade.

19 E quixese exhortarvos, os meus amados irmáns, a que recordedes que el é o mesmo onte, hoxe e para sempre, e que todos estes dons de que falei, que son espirituais, xamais cesarán, mentres permaneza o mundo, senón pola incredulidad dos fillos dos homes.

20 Xa que logo, debe haber fe; e si debe haber fe, tamén debe haber esperanza; e si debe haber esperanza, debe haber caridade tamén.

21 E a menos que teñades caridade, de ningún modo seredes salvos no reino de Deus; nin seredes salvos no reino de Deus si non tendes/tedes fe; nin tampouco, si non tendes/tedes esperanza.

22 E si non tendes/tedes esperanza, acharédesvos na desesperación; e a desesperación vén por causa da iniquidade.

23 E Cristo verdaderamente dixo aos nosos pais: Si tendes/tedes fe, poderedes facer todas as cousas que me sexan convenientes.

24 E agora falo a todos os extremos da terra: Si chega o día en que deixen de existir entre vós o poder e os dons de Deus, será por causa da incredulidad.

25 E ¡ai dos fillos dos homes si tal for o caso; porque non haberá entre vós quen faga o bo, non, nin un só! Porque si houber entre vós quen fixer o bo, será polo poder e os dons de Deus.

26 E ¡ai daqueles que fagan cesar estas cousas e morran, porque morren nos seus pecados e non poden ser salvos no reino de Deus! E dígoo de acordo coas palabras de Cristo, e non amento.

27 E exhótovos a que recordedes estas cousas; pois se achega rápidamente o día en que saberedes que non amento, porque me veredes ante o tribunal de Deus; e o Señor Deus diravos: Non vos declarei as miñas palabras, que foron escritas por este home, como un que clamaba de entre os mortos, si, como un que falaba desde o po?

28 Declaro estas cousas para o cumprimento das profecías. E velaquí, procederán da boca do Deus sempiterno; e a súa palabra resoará de xeración en xeración.

29 E Deus mostraravos que o que escribín é verdadeiro.

30 E outra vez quixese exhortarvos a que viñésedes a Cristo, e procurásedes toda boa dádiva; e que non tocásedes o don malo, nin a cousa impura.

31 ¡E esperta e levántache do po, oh Jerusalén; si, e vísteche as túas roupas fermosas, oh filla de Sión; e fortalece os teus estacas, e estende os teus linderos para sempre, a fin de que xa non sexas máis confundida, e cúmpranse os convenios que o Pai Eterno fíxoche, oh casa de Israel!

32 Si, vinde/vide a Cristo, e perfeccionádevos nel, e absténdevos/abstédevos de toda impiedad, e si absténdesvos/abstédesvos de toda impiedad, e amades a Deus con toda a vosa alma, mente e forza, entón a súa graza évos suficiente, para que pola súa graza sexades perfectos en Cristo; e si pola graza de Deus sodes perfectos en Cristo, de ningún modo poderedes negar o poder de Deus.

33 E ademais, si pola graza de Deus sodes perfectos en Cristo e non negades o seu poder, entón sodes santificados en Cristo pola graza de Deus, mediante o derramamiento do sangue de Cristo, que está no convenio do Pai para a remisión dos vosos pecados, a fin de que cheguedes a ser santos, sen mancha.

34 E agora despídome de todos. Pronto irei descansar no paraíso de Deus, ata que o meu espírito e o meu corpo de novo reúnanse, e sexa levado triunfante polo aire, para atoparvos ante o agradable tribunal do gran Jehová, o Xuíz Eterno de vivos e mortos. Amén.