Libro de Mormón - Libro de Mormón: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 409:
== Capítulo 9 ==
''Moroni chama ao arrepentimiento a aqueles que non creen en Cristo—El proclama a un Deus de milagres, que dá revelacións e derrama dons e sinais sobre os fieis—Os milagres cesan por causa da incredulidad—Os sinais seguen a aqueles que creen—Exhótase aos homes a ser prudentes e gardar os mandamientos. Aproximadamente 401—421 d.C.''
1 E agora falo tamén concernente a aqueles que non creen en Cristo.
2 Velaquí, creredes no día da vosa visitación —velaquí, cando veña o Señor, si, ese gran día cando a terra se plegará como un rolo, e os elementos se derretirán con ardente calor, si, ese gran día en que seredes levados para comparecer ante o Cordeiro de Deus— diredes entón que non hai Deus?
3 Seguiredes entón negando ao Cristo, ou poderedes mirar ao Cordeiro de Deus? Supoñedes que moraredes con el, estando conscientes da vosa culpa? Supoñedes que poderiades ser felices morando con ese santo Ser, mentres atormentase as vosas almas unha sensación de culpa de haber sempre violado as súas leis?
4 Velaquí, dígovos que seriades máis desdichados, morando na presenza dun Deus santo e xusto, coa conciencia da vosa impureza ante el, que si vivísedes coas almas condenadas no inferno.
5 Porque velaquí, cando se vos faga ver a vosa desnudez diante de Deus, e tamén a gloria de Deus e a santidade de Jesucristo, iso acenderá unha chama de lume inextinguible en vós.
6 Volvédevos, pois, oh incrédulos, volvédevos ao Señor; clamade fervientemente ao Pai no nome de Jesús, para que quizá se vos ache sen mancha, puros, fermosos e brancos, naquel grande e postrer día, habendo sido purificados polo sangue do Cordeiro.
7 E tamén vos falo a vós que negades as revelacións de Deus e dicides que xa cesaron, que non hai revelacións, nin profecías, nin dons, nin sanidades, nin falar en linguas, nin a interpretación de linguas.
8 Velaquí, dígovos que aquel que nega estas cousas non coñece o evangelio de Cristo; si, non leu as Escrituras; e si leunas, non as comprende.
9 Pois, non lemos que Deus é o mesmo onte, hoxe e para sempre, e que nel non hai variación nin sombra de cambio?
10 Agora ben, si imaxinástesvos a un deus que varía, e en quen hai sombra de cambio, entón imaxinástesvos a un deus que non é un Deus de milagres.
11 Mais velaquí, eu mostrareivos a un Deus de milagres, si, o Deus de Abraham, e o Deus de Isaac, e o Deus de Jacob; e é ese mesmo Deus que creou os ceos e a terra, e todas as cousas que hai neles.
12 Velaquí, el creou a Adán, e por Adán veu a caída do home. E por causa da caída do home, veu Jesucristo, si, o Pai e o Fillo; e por mor de Jesucristo veu a redención do home.
13 E por mor da redención do home, que veu por Jesucristo, son levados de volta á presenza do Señor; si, nisto son redimidos todos os homes, porque a morte de Cristo fai efectiva a resurrección, a cal leva a cabo unha redención dun soño eterno, do cal todos os homes espertarán, polo poder de Deus cando soe a trompeta; e sairán, pequenos así como grandes, e todos comparecerán ante o seu tribunal, redimidos e libres desta ligadura eterna da morte, a cal é unha morte temporal.
14 E entón vén o xuízo do Santo sobre eles; e entón vén o momento en que o que é impuro continuará sendo impuro; e o que é xusto continuará sendo xusto; o que é feliz permanecerá feliz e o que é infeliz será infeliz aínda.
15 E agora ben, a todos vós que vos imaxinastes a un deus que non pode facer milagres, quixese preguntarvos: pasaron xa todas estas cousas de que falei? chegou xa o fin? Velaquí, dígovos que non; e Deus non cesou de ser un Deus de milagres.
16 Velaquí, non son marabillosas aos nosos ollos as cousas que Deus fixo? Si, e quen pode comprender as marabillosas obras de Deus?
17 Quen dirá que non foi un milagre que pola súa palabra existan os ceos e a terra; que polo poder da súa palabra o home sexa creado do po da terra, e que polo poder da súa palabra verificáronse milagres?
18 E quen dirá que Jesucristo non obrou moitos grandes milagres? E houbo moitos grandes milagres que se efectuaron por man dos apóstolos.
19 E si entón fixéronse milagres, por que deixou Deus de ser un Deus de milagres, e segue sendo aínda un Ser inmutable? E velaquí, dígovos que el non cambia; si así fose, deixaría de ser Divos; e el non cesa de ser Deus, e é un Deus de milagres.
20 E o motivo polo cal cesa de obrar milagres entre os fillos dos homes é porque eles degeneran na incredulidad, e apártanse da vía recta, e descoñecen ao Deus en quen debían poñer a súa confianza.
21 Velaquí, dígovos que quen crea en Cristo, sen dubidar nada, canto pida ao Pai no nome de Cristo, seralle concedido; e esta promesa é para todos, aínda ata os extremos da terra.
22 Porque velaquí, así dixo Jesucristo, o Fillo de Deus, aos seus discípulos que ían permanecer, si, e tamén a todos os seus discípulos, a oídos da multitude: Ide por todo o mundo, e predicade o evangelio a toda criatura;
23 e o que crer e for bautizado, será salvo; mais o que non crer, será condenado;
24 e estes sinais seguirán aos que crean: No meu nome botarán fóra demos; falarán novas linguas; alzarán serpes, e si beberen cousa mortífera, non os danará; poñerán as súas mans sobre os enfermos, e eles sanarán;
25 e a quen crea no meu nome, sen dubidar nada, eu confirmareille todas as miñas palabras, aínda ata os extremos da terra.
26 E agora ben, velaquí, quen pode resistir as obras do Señor? Quen pode negar as súas palabras? Quen se levantará contra a omnipotente forza do Señor? Quen desprezará as obras do Señor? Quen desprezará aos fillos de Cristo? Considerade, todos vós que sodes despreciadores das obras do Señor, porque vos asombraredes e pereceredes.
27 Oh, non desprecedes, pois, nin vos asombredes, así a todo, escoitade as palabras do Señor, e pedide ao Pai, no nome de Jesús, calquera cousa que necesitedes. Non dubidedes, mais sede creyentes; e empezade, como nos días antigos, e allegaos ao Señor con todo o voso corazón, e labrade vosa propia salvación con temor e tremor ante el.
28 Sede prudentes nos días da vosa probación; desposuídevos de toda impureza; non pidades para dar satisfacción ás vosas concupiscencias, senón pedide cunha resolución inquebrantable, para que non cedades a ningunha tentación, senón que sirvades ao verdadeiro Deus viviente.
29 Coidádevos de ser bautizados indignamente; coidádevos de tomar o sacramento de Cristo indignamente, así a todo, mirade que fagades todas as cousas dignamente, e facédeo no nome de Jesucristo, o Fillo do Deus viviente; e si facedes isto, e perseveráis ata o fin, de ningún xeito seredes desechados.
30 Velaquí, fálovos coma se falase de entre os mortos; porque sé que teredes as miñas palabras.
31 Non me condenedes pola miña imperfección, nin ao meu pai por causa da súa imperfección, nin aos que escribiron antes del; máis ben, dade grazas a Deus que vos manifestou as nosas imperfeccións, para que aprendades a ser máis sabios do que nós o fomos.
32 E velaquí, escribimos estes anales segundo o noso coñecemento, nos carácteres que entre nós se chaman egipcio reformado; e transmitímolos e alterado conforme ao noso xeito de falar.
33 E si nosas planchas fosen suficientemente amplas, escribiriamos en hebreo; pero tamén alteramos o hebreo; e si puidésemos escribir en hebreo, velaquí, non haberiades ter ningunha imperfección nos nosos anales.
34 Pero o Señor sabe as cousas que escribimos, e tamén que ningún outro pobo coñece a nosa lingua; e por motivo de que ningún outro pobo coñece a nosa lingua, polo tanto, el preparou os medios para a súa interpretación.
35 E escríbense estas cousas para que limpemos os nosos vestidos do sangue dos nosos irmáns, que han degenerado na incredulidad.
36 E velaquí, estas cousas que desexamos concernentes aos nosos irmáns, si, aínda a súa restauración ao coñecemento de Cristo, están de acordo coas oracións de todos os santos que moraron na terra.
37 E o Señor Jesucristo concédalles que sexan contestadas as súas oracións segundo a súa fe; e Deus o Pai acórdese do convenio que fixo coa casa de Israel, e bendígaos para sempre, mediante a fe no nome de Jesucristo. Amén.
</div>
| |||