Libro de Mormón - Terceiro Nefi: Diferenzas entre revisións

== Capítulo 24 ==

O mensaxeiro do Señor preparará o camiño para a Segunda Vinda?Cristo sentará para xulgar?Mándase a Israel que pague os diezmos e as ofrendas?Escríbese un libro de memorias?Compárese con Malaquías 3. Aproximadamente 34 d.C.

1 E sucedeu que lles mandou escribir as palabras que o Pai dera a Malaquías, as cales el diríalles. E aconteceu que despois que foron escritas, el explicounas. E estas son as palabras que lles falou, dicindo: Así dixo o Pai a Malaquías: Velaquí, enviarei ao meu mensaxeiro, e el preparará o camiño diante de min, e repentinamente virá ao seu templo o Señor a quen buscades, si, o mensaxeiro do convenio, en quen vos deleitades; velaquí, virá, di o Señor dos Exércitos.

2 E quen poderá soportar o día da súa vinda? e quen poderá estar en pé cando el apareza? Porque é como lume purificador e como xabón de lavadores.

3 E sentará como refinador e purificador de prata; e purificará aos fillos de Leví, e refinaraos como ao ouro e á prata, para que ofrezan ao Señor unha ofrenda en rectitud.

4 Entón a ofrenda de Judá e de Xerusalén será grata ao Señor, como nos días antigos, e como en anos anteriores.

5 E eu achegareime a vós para xuízo; e serei pronta testemuña contra os feiticeiros, e os adúlteros, e contra os que xuran en falso, e contra os que defraudan no seu salario ao jornalero, á viúva e ao orfo, e agravian ao estranxeiro, e non me temen, di o Señor dos Exércitos.

6 Porque eu son o Señor, e non cambio; por conseguinte, non sodes consumidos, fillos de Jacob.

7 Aínda desde os días dos vosos pais apartástesvos das miñas ordenanzas, e non as gardastes. Volvédevos a min, e eu volvereime a vós, di o Señor dos Exércitos. Mais vós dicides: En que habemos de volvernos?

8 Roubará o home a Deus? Mais vós roubástesme. Pero dicides: En que che roubamos? Nos diezmos e nas ofrendas.

9 Malditos sodes con maldición, porque vós, toda esta nación, roubástesme.

10 Traede todos os diezmos ao alfolí para que haxa alimento na miña casa; e probádeme agora nisto, di o Señor dos Exércitos, se non vos abrirei as fiestras dos ceos, e derramarei sobre vós unha bendición tal que non haxa onde contela.

11 E reprenderei ao devorador polo ben de vós, e non destruirá os froitos da vosa terra; nin a vosa viña nos campos dará o seu froito antes de tempo, di o Señor dos Exércitos.

12 E todas as nacións chamaranvos bienaventurados, porque seredes terra deleitosa, di o Señor dos Exércitos.

13 Fortes foron as vosas palabras contra min, di o Señor. No entanto, vós dicides: Que falamos contra ti?

14 dixestes: En balde é servir a Deus; e que aprovéitanos gardar as súas ordenanzas, e andar afligidos diante do Señor dos Exércitos?

15 E agora chamamos ditosos aos soberbios; si, os que obran iniquidade son enxalzados; si, aínda son librados os que tentan a Deus.

16 Entón os que temían ao Señor falaron a miúdo, cada un ao seu compañeiro; e o Señor escoitou e oíu; e foi escrito un libro de memorias diante del para aqueles que temían ao Señor e pensaban no seu nome.

17 E serán meus, di o Señor dos Exércitos, o día en que eu integre as miñas xoias; e perdoareinos como o home que perdoa ao seu fillo que lle serve.

18 Entón vós volverédesvos e discerniréis entre os xustos e os malos; entre o que serve a Deus e o que non lle serve.