Libro de Mormón - Terceiro Nefi: Diferenzas entre revisións

== Capítulo 27 ==

Jesús mándalles que dean o nome del á Igrexa?A súa misión e o seu sacrificio expiatorio constitúen o seu evanxeo?Mándase aos homes que se arrepintan e sexan bautizados para que sexan santificados polo Espírito Santo?Eles han de ser aínda como Jesús. Aproximadamente 34?35 d.C.

1 E sucedeu que mentres os discípulos de Jesús andaban viaxando e predicando as cousas que habían oído e visto, e bautizando no nome de Jesús, sucedeu que se achaban congregados os discípulos e unidos en poderosa oración e xaxún.

2 E Jesús manifestóuselles de novo, porque pedían ao Pai no seu nome; e viño Jesús e púxose no medio deles, e díxolles: Que queredes que vos dea?

3 E eles dixéronlle: Señor, desexamos que nos digas o nome polo cal habemos de chamar esta igrexa; porque hai disputas entre o pobo concernentes a este asunto.

4 E o Señor díxolles: De certo, de certo dígovos: Por que é que este pobo ha de murmurar e disputar por mor disto?

5 Non leron as Escrituras que din que debedes tomar sobre vós o nome de Cristo, que é o meu nome? Porque por este nome seredes chamados no postrer día;

6 e o que tome sobre si o meu nome, e persevere ata o fin, este salvarase no postrer día.

7 Xa que logo, calquera cousa que fagades, farédela no meu nome, de modo que daredes o meu nome á igrexa; e no meu nome pediredes ao Pai que bendiga á igrexa pola miña causa.

8 E como pode ser a miña igrexa salvo que leve o meu nome? Porque se unha igrexa leva o nome de Moisés, entón é a igrexa de Moisés; ou se se lle dá o nome dalgún home, entón é a igrexa dese home; pero se leva o meu nome, entón é a miña igrexa, se é que están fundados sobre o meu evanxeo.

9 En verdade dígovos que vós estades edificados sobre o meu evanxeo. Xa que logo, calquera cousas que chamedes, chamarédelas no meu nome; de modo que se pedides ao Pai, pola igrexa, se o facedes no meu nome, o Pai escoitaravos;

10 e se é que a igrexa está edificada sobre o meu evanxeo, entón o Pai manifestará as súas propias obras nela.

11 Pero se non está edificada sobre o meu evanxeo, e está fundada nos feitos dos homes, ou nas obras do diaño, de certo dígovos que gozarán da súa obra por un tempo, e de aquí a pouco vén o fin, e son cortados e botados no lume, de onde non se volve.

12 Pois as súas obras séguenos, porque é polas súas obras que son tallados; recordade, pois, as cousas que vos dixen.

13 Velaquí, deivos o meu evanxeo, e este é o evanxeo que vos dei: que vin ao mundo a cumprir a vontade do meu Pai, porque o meu Pai envioume.

14 E o meu Pai envioume para que fose levantado sobre a cruz; e que logo de ser levantado sobre a cruz, puidese atraer a min mesmo a todos os homes, para que así como fun levantado polos homes, así tamén os homes sexan levantados polo Pai, para comparecer ante min, para ser xulgados polas súas obras, xa foren boas ou malas;

15 e por esta razón fun levantado; por conseguinte, de acordo co poder do Pai, atraerei a min mesmo a todos os homes, para que sexan xulgados segundo as súas obras.

16 E sucederá que calquera que se arrepinta e bautícese no meu nome, será cheo; e se persevera ata o fin, velaquí, eu tereino por inocente ante min Pai o día en que me presente para xulgar ao mundo.

17 E aquel que non persevera ata o fin, este é o que tamén é cortado e botado no lume, de onde nunca máis pode volver, por motivo da xustiza do Pai.

18 E esta é a palabra que el deu aos fillos dos homes; e por esta razón el cumpre as palabras que deu; e non mente, senón que cumpre todas as súas palabras.

19 E nada impuro pode entrar no seu reino; xa que logo, nada entra no seu repouso, senón aqueles que lavaron os seus vestidos no meu sangue, mediante a súa fe, e o arrepentimento de todos os seus pecados e a súa fidelidade ata o fin.

20 E este é o mandamento: Arrepentídevos, todos vós, extremos da terra, e vide a min e sede bautizados no meu nome, para que sexades santificados pola recepción do Espírito Santo, a fin de que no postrer día presentédesvos ante min sen mancha.

21 En verdade, en verdade dígovos que este é o meu evanxeo; e vós sabedes as cousas que debedes facer na miña igrexa; pois as obras que me vistes facer, esas tamén as faredes; porque aquilo que me vistes facer, iso faredes vós.

22 De modo que se facedes estas cousas, benditos sodes, porque seredes enaltecidos no postrer día.

23 Escribide as cousas que vistes e oído, salvo aquelas que están prohibidas.

24 Escribide os feitos deste pobo, que serán, tal como escribiuse, daquilo que xa pasou.

25 Pois velaquí, polos libros que se escribiron, e os que se escribirán, será xulgado este pobo, porque por medio deles serán dadas a coñecer as súas obras aos homes.

26 E velaquí, todas as cousas son escritas polo Pai; por conseguinte, o mundo será xulgado polos libros que se escriban.

27 E sabede que vós seredes os xuíces deste pobo, segundo o xuízo que eu vos darei, o cal será xusto. Polo tanto, que clase de homes habedes de ser? En verdade dígovos, aínda como eu son.

28 E agora vou ao Pai. E de certo dígovos, calquera cousas que pidades ao Pai no meu nome, seranvos concedidas.

29 Por conseguinte, pedide, e recibiredes; chamade, e abrirállevos; porque o que pide, recibe; e ao que chama, abriráselle.

30 E, velaquí, o meu gozo é grande, aínda ata a plenitude, por causa de vós, e tamén desta xeración; si, e aínda o Pai se regocija, e tamén todos os santos anxos, por causa de vós e os desta xeración; porque ningún deles pérdese.

31 Velaquí, quixese que me entendésedes, porque me refiro aos desta xeración que agora viven; e ningún deles pérdese; e o meu gozo é completo neles.

32 Pero velaquí, me aflijo por motivo dos da cuarta xeración a partir desta, porque serán levados cativos por el, así como foino o fillo de perdición; porque me venderán por prata e por ouro, e por aquilo que a polilla corrompe, e que os ladróns minan e furtan. E naquel día visitareinos, si, facendo volver as súas obras sobre as súas propias cabezas.

33 E aconteceu que cando Jesús houbo concluído estas palabras, dixo aos seus discípulos: Entrade pola porta estreita, porque estreita é a porta, e angosto o camiño que conduce á vida, e poucos son os que o achan; pero ancha é a porta, e espazoso o camiño que conduce á morte, e moitos son os que o transitan, ata que chega a noite, na que ninguén pode traballar.