Libro de Mormón - Terceiro Nefi: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Liña 378:
10 e chamárono o seu rei; xa que logo, quedou constituído en rei desta banda perversa; e era un dos principais que alzaran a voz contra os profetas que testificaron de Jesús.
 
11 E sucedeu que non eran tan fortes en número como o eran as tribos do pobo, que se mantiñan unidas, salvo que eran os seus xefes os que establecían as súas leis, cada cal segundo a súa tribo; no entanto, eran inimigos; pero a pesar de que non eran unha xente xusta, estaban unidos, con todo, no seu odio polos que fixeran pacto para destruír o goberno.
 
12 Polo que Jacob, vendo que os seus inimigos eran máis numerosos que eles, sendo rei da banda, mandou, xa que logo, aos do seu pobo que fuxisen á parte máis afastada do norte, e alí establecesen un reino para si mesmos, ata que se unisen a eles os disidentes (porque os halagó, dicíndolles que habería moitos disidentes), e tivesen a forza suficiente para loitar contra as tribos do pobo; e así o fixeron.
 
13 E foi tan rápida a súa marcha, que non se puido impedir ata que xa avanzaran fose do alcance do pobo. E así concluíu o ano trinta; e así se achaban os asuntos do pobo de Nefi.
 
14 E aconteceu que no ano trinta e un achábanse divididos en tribos, cada home segundo a súa familia, parentes e amigos; no entanto, chegaran a un acordo de que non irían á guerra uns contra outros; pero non estaban unidos no que concernía ás súas leis e o seu sistema de goberno, porque se estableceron segundo a vontade dos que eran os seus xefes e os seus caudillos. Pero si estableceron leis moi estritas de que unha tribo non debía agraviar a outra; de modo que ata certo punto tiveron paz na terra; no entanto, os seus corazóns apartáronse do Señor o seu Deus, e apedreaban aos profetas e botábanos fóra de entre eles.
 
15 E sucedeu que Nefi ?habéndoo visitado anxos, e tamén a voz do Señor; xa que logo, habendo visto anxos, e sendo testemuña ocular, e habéndoselle dado poder para saber concernente ao ministerio de Cristo, e sendo tamén testemuña ocular do rápido retroceso do pobo da rectitud ás súas iniquidades e abominacións;
 
16 afligido, pois, pola dureza dos seus corazóns e a ceguedad das súas mentes? saíu entre eles ese mesmo ano, e empezou a proclamar, osadamente, o arrepentimento e a remisión dos pecados por medio da fe no Señor Xesucristo.
 
17 E lles ministró moitas cousas a eles; e non todas pódense escribir, e parte delas non bastaría; xa que logo, non se escriben neste libro. E Nefi ministró con poder e gran autoridade.
 
18 E aconteceu que se enojaron con el, si, porque tiña maior poder que eles; pois non era posible que descreyeran as súas palabras, pois tan grande era a súa fe no Señor Xesucristo que anxos lle ministraban diariamente.
 
19 E no nome de Jesús botaba fose demos e espíritos inmundos; e aínda levantou a un irmán seu dos mortos, despois que o pobo hóuboo apedreado e matado.
 
20 E o pobo viuno e presenciouno, e irritouse contra el por mor do seu poder; e tamén obrou el moitos outros milagres no nome de Jesús á vista do pobo.
 
21 E aconteceu que concluíu o ano trinta e un, e non houbo senón uns poucos que se converteron ao Señor; pero cantos se converteron, manifestaron en verdade ao pobo que os visitou o poder e o Espírito de Deus que había en Xesucristo, en quen crían.
 
22 E todos aqueles de quen botaron demos, e foron sanados das súas enfermidades e as súas doenzas, manifestaron con toda verdade ao pobo que o Espírito de Deus obrara neles, e que foran sanados; e tamén mostraron sinais e efectuaron algúns milagres entre o pobo.
 
23 E así concluíu o ano trinta e dous tamén. E ao principiar o ano trinta e tres, Nefi clamou aos do pobo, e predicoulles o arrepentimento e a remisión de pecados.
 
24 Agora ben, quixese que recordásedes tamén, que non houbo nin un dos que chegaron a arrepentirse que non fose bautizado na auga.
 
25 Xa que logo, Nefi ordenou a homes a este ministerio, a fin de que cantos viñesen a eles fosen bautizados na auga; e isto como atestación e testemuño ante Deus, e para o pobo, de que se arrepentiron e recibiran a remisión dos seus pecados.
 
26 E houbo moitos, ao comezar este ano, que se bautizaron para arrepentimento; e así pasou a maior parte do ano.