Libro de Mormón - Terceiro Nefi: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 590:
16 E cando todos houberon ido e comprobado por si mesmos, exclamaron a unha voz, dicindo:
17 ¡Hosanna! ¡Bendito sexa o nome do Máis Alto Deus! E caeron aos pés de
18 E aconteceu que lle falou a Nefi (porque Nefi achábase entre a multitude), e mandoulle que se achegase.
Liña 641:
== Capítulo 12 ==
''
1 E aconteceu que cando
2 E tamén, máis bienaventurados son aqueles que crean nas vosas palabras por razón de que testificaredes que me vistes e que sabedes que eu son. Si, bienaventurados son os que crean nas vosas palabras, e descendan ao profundo da humildade e sexan bautizados, porque serán visitados con lume e co Espírito Santo, e recibirán unha remisión dos seus pecados.
Liña 740:
== Capítulo 13 ==
''
1 En verdade, en verdade dígovos, quixese que désedes esmolas aos pobres; mais gardádevos de dar as vosas esmolas diante dos homes para ser vistos deles; doutro xeito, ningún galardón tedes do voso Pai que está nos ceos.
Liña 790:
24 Ningún home pode servir a dous señores, porque ou aborrecerá ao un e amará ao outro, ou se allegará ao un e desprezará ao outro. Non podedes servir a Deus e a Mamón.
25 E aconteceu que cando
26 Mirade as aves do ceo, pois non sementan, nin tampouco siegan, nin recollen en alfolíes; con todo, o voso Pai Celestial aliméntaas. Non sodes vós moito mellores que elas?
Liña 811:
== Capítulo 14 ==
''
1 E aconteceu que cando
2 Porque co xuízo con que xulguedes, seredes xulgados; e coa medida con que midades, volverállevos a medir.
Liña 868:
== Capítulo 15 ==
''
1 E aconteceu que cando
2 E sucedeu que cando
3 E díxolles: Non vos marabilledes de que vos dixen que as cousas antigas pasaran, e que todas as cousas volvéronse novas.
Liña 890:
10 Velaquí, deivos os mandamentos; gardade, pois, os meus mandamentos. E isto é a lei e os profetas, porque eles en verdade testificaron de min.
11 E sucedeu que cando
12 Vós sodes os meus discípulos; e sodes unha luz a este pobo, que é un resto da casa de José.
Liña 919:
== Capítulo 16 ==
''
1 E en verdade, en verdade dígovos que teño outras ovellas que non son desta terra, nin da terra de Xerusalén, nin de ningunha das partes desa terra circundante onde estiven para exercer o meu ministerio.
Liña 962:
== Capítulo 17 ==
''
1 Velaquí, sucedeu que cando
2 Vexo que sodes débiles, que non podedes comprender todas as miñas palabras que o Pai mandoume que vos fale nesta ocasión.
Liña 972:
4 Pero agora vou ao Pai, e tamén vou mostrarme ás tribos perdidas de Israel, porque non están perdidas para o Pai, pois el sabe onde levounas.
5 E sucedeu que cando
6 E díxolles: Velaquí, as miñas entrañas sobordan de compaixón por vós.
Liña 986:
11 E aconteceu que mandou que trouxesen aos seus nenos pequeniños.
12 De modo que trouxeron aos seus nenos pequeniños, e colocáronos no chan ao redor del, e
13 E aconteceu que cando os trouxeron a todos, e
14 E sucedeu que cando se houberon arrodillado no chan, gimió
15 E cando houbo pronunciado estas palabras, se arrodilló el mesmo tamén no chan; e velaquí, oró ao Pai, e as cousas que oró non se poden escribir, e os da multitude que o oíron, deron testemuño.
16 E deste xeito testifican: Xamais o ollo viu nin o oído escoitado, antes de agora, tan grandes e marabillosas cousas como as que vimos e oímos que
17 e non hai lingua que poida falar, nin home algún que poida escribir, nin corazón de home que poida concibir tan grandes e marabillosas cousas como as que vimos e oímos a
18 E aconteceu que cando
19 E sucedeu que
20 E levantáronse do chan, e díxolles: Benditos sodes por mor da vosa fe. E agora velaquí, é completo o meu gozo.
Liña 1.015:
== Capítulo 18 ==
''
1 E aconteceu que
2 E mentres foron a traer o pan e o viño, mandou á multitude que sentase no chan.
Liña 1.034:
9 E aconteceu que así o fixeron, e beberon e foron cheos; e deron aos da multitude, e estes beberon e foron cheos.
10 E cando os discípulos houberon feito isto,
11 E sempre faredes isto por todos os que se arrepintan e bautícense no meu nome; e farédelo en memoria do meu sangue, que vertín por vós, para que testifiquedes ao Pai que sempre vos acordades de min. E se vos acordades sempre de min, teredes o meu Espírito para que estea convosco.
Liña 1.048:
16 E así como hei orado entre vós, así oraréis na miña igrexa, entre os do meu pobo que se arrepintan e bautícense no meu nome. Velaquí, eu son a luz; eu deivos o exemplo.
17 E ocorreu que cando
18 Velaquí, en verdade, en verdade dígovos que debedes velar e orar sempre, non sexa que entredes en tentación; porque Satanás desexa posuírvos para zarandearos como a trigo.
Liña 1.066:
25 E habedes visto que mandei que ningún de vós afastásese, senón máis ben mandei que viñésedes a min, a fin de que palpásedes e vísedes; así faredes vós ao mundo; e o que quebranta este mandamento, déixase levar á tentación.
26 E sucedeu que cando
27 Velaquí, de certo, de certo dígovos, douvos outro mandamento, e logo debo ir ao meu Pai para cumprir outros mandamentos que el me deu.
Liña 1.086:
35 E agora vou ao Pai, porque convén que vaia ao Pai polo ben de vós.
36 E aconteceu que cando
37 E a multitude non oíu as palabras que el falou; xa que logo, non deu testemuño; pero os discípulos deron testemuño de que lles deu o poder para conferir o Espírito Santo. E máis adiante mostrareivos que este testemuño é verdadeiro.
38 E sucedeu que cando
39 E mentres os cubría, el partiu de entre eles e ascendeu ao ceo. E os discípulos viron e deron testemuño de que ascendeu de novo ao ceo.
== Capítulo 19 ==
''Os doce discípulos ministran ao pobo e oran para recibir o Espírito Santo-Os discípulos son bautizados e reciben o Espírito Santo e a ministración de anxos-
1 E sucedeu que cando
2 E divulgouse inmediatamente entre o pobo, antes que chegase a noite, que a multitude vira a
3 Si, e aínda durante toda a noite divulgáronse as novas concernentes a
4 E sucedeu que pola mañá, cando a multitude achábase reunida, velaquí, Nefi e o seu irmán, a quen el resucitara de entre os mortos, e cuxo nomee era Timoteo, como tamén o seu fillo, cuxo nomee era Jonás, e tamén Matoni, e Matoníah, o seu irmán, e Kumen, e Kumenoni, e Jeremías, e Shemnón, e
5 E velaquí, tan grande era a multitude, que fixeron que se dividise en doce grupos.
6 E os doce instruíron á multitude; e velaquí, fixeron que a multitude se arrodillase no chan e orase ao Pai no nome de
7 E os discípulos oraron tamén ao Pai no nome de
8 E cando houberon ministrado as mesmas palabras que
9 E oraron polo que máis desexaban; e o seu desexo era que lles fose dado o Espírito Santo.
Liña 1.119:
11 E sucedeu que Nefi entrou na auga, e foi bautizado.
12 E saíu da auga e empezou a bautizar; e bautizou a todos aqueles a quen
13 e aconteceu que cando todos foron bautizados, e houberon saído da auga, o Espírito Santo descendeu sobre eles, e foron cheos do Espírito Santo e de lume.
Liña 1.125:
14 E velaquí, foron envolvidos cal se fóra por lume; e descendeu do ceo, e a multitude viuno e deu testemuño; e descenderon anxos do ceo, e lles ministraron.
15 E sucedeu que mentres os anxos estaban ministrando aos discípulos, velaquí,
16 E aconteceu que falou á multitude, e mandou que se arrodillaran outra vez no chan, e que os seus discípulos se arrodillasen tamén.
Liña 1.131:
17 E sucedeu que cando todos puxéronse de xeonllos no chan, mandou aos seus discípulos que orasen.
18 E velaquí, empezaron a orar; e oraron a
19 E sucedeu que
20 Pai, grazas douche porque deches o Espírito Santo a estes que escollín; e é pola súa crenza en min que os escollín de entre o mundo.
Liña 1.143:
23 E agora, Pai, rógoche por eles, e tamén por todos aqueles que han de crer nas súas palabras, para que crean en min, para que eu sexa neles como ti, Pai, es en min, para que sexamos un.
24 E aconteceu que cando
25 E ocorreu que
26 E
27 E outra vez apartouse deles e afastouse un pouco e inclinouse a terra; e oró de novo ao Pai, dicindo:
Liña 1.155:
29 Pai, non che rogo polo mundo, senón polos que me deches do mundo, por mor da súa fe, para que sexan purificados en min, para que eu sexa neles como ti, Pai, es en min, para que sexamos un, para que eu sexa glorificado neles.
30 E cando
31 E aconteceu que outra vez afastouse un pouco e oró ao Pai;
Liña 1.165:
34 No entanto, tan grandes e marabillosas foron as palabras que oró, que non poden ser escritas, nin tampouco pode o home expresalas.
35 E aconteceu que cando
36 En verdade dígovos que non hai ningún deles que vexa cousas tan grandes como as que vistes vós, nin que oia tan grandes cousas como as que vós oístes.
== Capítulo 20 ==
''
1 E sucedeu que mandou á multitude e tamén aos seus discípulos que deixasen de orar; e mandoulles que non cesasen de orar nos seus corazóns.
Liña 1.188:
8 E díxolles: O que come deste pan, come do meu corpo para a súa alma; e o que bebe deste viño, bebe do meu sangue para a súa alma; e a súa alma nunca terá fame nin sede, senón que será chea.
9 E cando toda a multitude houbo comido e bebido, velaquí, foron cheos do Espírito; e clamaron a unha voz e deron gloria a
10 E sucedeu que cando todos déronlle gloria,
11 Acordarédesvos que vos falei e dixen que cando se cumprisen as palabras de Isaías ?velaquí, están escritas, tédelas ante vós; polo tanto, escudriñadlas?
Liña 1.360:
== Capítulo 23 ==
''
1 E velaquí, agora dígovos que debedes escudriñar estas cousas. Si, un mandamento douvos de que escudriñéis estas cousas diligentemente, porque grandes son as palabras de Isaías.
Liña 1.372:
5 E quen escoiten as miñas palabras, e arrepíntanse e sexan bautizados, salvaranse. Escudriñad os profetas, porque moitos son os que testifican destas cousas.
6 E aconteceu que cando
7 E aconteceu que dixo a Nefi: Trae os anais que levastes.
8 E cando Nefi levou os anais, e púxoos ante el,
9 En verdade dígovos que eu mandei ao meu servo, Samuel o Lamanita, que testificase a este pobo que o día en que o Pai glorificara o seu nome en min habería moitos santos que se levantarían de entre os mortos, e aparecerían a moitos, e lles ministrarían. E díxolles: Non foi así?
Liña 1.382:
10 E os seus discípulos contestáronlle, e dixeron: Si, Señor, Samuel profetizou segundo as túas palabras, e todas cumpríronse.
11 E
12 E sucedeu que Nefi acordouse de que aquilo non se escribiu.
13 E acaeceu que
14 E aconteceu que cando
== Capítulo 24 ==
Liña 1.445:
== Capítulo 26 ==
''
1 E acaeceu que cando
2 E dixo: Estas Escrituras que non tiverades convosco, o Pai mandou que eu volas dese; porque na súa sabedoría dispuxo que se desen ás xeracións futuras.
Liña 1.457:
5 se foren boas, á resurrección de vida eterna; e se foren malas, á resurrección de condenación; polo que constitúen un paralelo, o un por unha banda e o outro polo outro, segundo a misericordia, e a xustiza, e a santidade que hai en Cristo, o cal existía desde antes do principio do mundo.
6 E agora ben, non pode escribirse neste libro nin a centésima parte das cousas que
7 pero velaquí, os ferros de Nefi conteñen a maior parte das cousas que ensinou ao pobo.
8 E escribín estas cousas, que son a menor parte do que ensinou ao pobo; e escribinas con obxecto de que novamente cheguen dos gentiles a este pobo, segundo as palabras que
9 E cando reciban isto, que convén que obteñan primeiro para probar a súa fe, e se sucede que cren estas cousas, entón seranlles manifestadas as cousas maiores.
Liña 1.479:
16 velaquí, sucedeu que ao día seguinte se reuniu a multitude, e oíu e viu a estes nenos; si, aínda os máis pequeniños abriron a súa boca e falaron cousas marabillosas; e as cousas que dixeron, prohibiuse que home algún as escribise.
17 E aconteceu que os discípulos que
18 E moitos deles viron e oíron cousas indicibles, que non é lícito escribir.
Liña 1.485:
19 E ensinaron e se ministraron o un ao outro; e tiñan todas as cousas en común, todo home obrando en xustiza un con outro.
20 E sucedeu que fixeron todas as cousas, así como
21 E os que foron bautizados no nome de
== Capítulo 27 ==
''
1 E sucedeu que mentres os discípulos de
2 E
3 E eles dixéronlle: Señor, desexamos que nos digas o nome polo cal habemos de chamar esta igrexa; porque hai disputas entre o pobo concernentes a este asunto.
Liña 1.556:
32 Pero velaquí, me aflijo por motivo dos da cuarta xeración a partir desta, porque serán levados cativos por el, así como foino o fillo de perdición; porque me venderán por prata e por ouro, e por aquilo que a polilla corrompe, e que os ladróns minan e furtan. E naquel día visitareinos, si, facendo volver as súas obras sobre as súas propias cabezas.
33 E aconteceu que cando
== Capítulo 28 ==
Nove dos Doce desexan, e prométeselles unha herdanza no reino de Cristo cando morran?Os Tres Nefitas desexan, e concédeselles, poder sobre a morte para permanecer na terra ata que
1 E sucedeu que cando
2 E contestaron todos, salvo tres, dicindo: Desexamos que despois que vivamos ata a idade do home, que o noso ministerio ao cal chamar termínese, a fin de que veñamos presto a ti no teu reino.
Liña 1.583:
11 E o Espírito Santo dá testemuño do Pai e de min; e o Pai dá o Espírito Santo aos fillos dos homes pola miña causa.
12 E sucedeu que cando
13 E velaquí, abríronse os ceos, e eles foron arrebatados ao ceo, e oíron e viron cousas inefables.
Liña 1.605:
22 E dúas veces foron arroxados nun foso de animais feroces; e velaquí, xogaron coas feras como un neno cun cordeiro de leite, e non recibiron ningún dano.
23 E ocorreu que así andaron entre todo o pobo de Nefi, e predicaron o evanxeo de Cristo a todos os habitantes sobre a face da terra; e estes convertéronse ao Señor, e uníronse á igrexa de Cristo; e así foi bendicido o pobo desa xeración, segundo as palabras de
24 E agora eu, Mormón, deixo de escribir concernente a estas cousas por un tempo.
Liña 1.617:
28 Tamén estarán entre os xudeus, e os xudeus non os coñecerán.
29 E cando o Señor considéreo propio na súa sabedoría, sucederá que exercerán o seu ministerio entre todas as tribos esparexidas de Israel, e entre todas as nacións, tribos, linguas e pobos; e de entre eles levarán moitas almas a
30 E son como os anxos de Deus; e se rogan ao Pai no nome de
31 Xa que logo, eles efectuarán obras grandes e marabillosas, antes do día grande e futuro, cando todos certamente terán que comparecer ante o tribunal de Cristo;
Liña 1.627:
33 E se tivésedes todas as Escrituras que relatan todas as obras marabillosas de Cristo, saberiades, segundo as palabras de Cristo, que estas cousas certamente virán.
34 E ¡ai daquel que non escoite as palabras de
35 e mellor sería para eles non nacer. Pois supondes que vos será posible evitar a xustiza dun Deus ofendido, que foi hollado baixo os pés dos homes, para que por ese medio viñese a salvación?
|