Maxina ou a filla espúrea: Diferenzas entre revisións

 

— Arriba, arriba —prosigueu Inés—, qu'a enfermiña ha de querer descanso, e aquí siquiera ten ustés onde sentarse. Caitan, acende ese candil, e abre a porta d'o sobrado.

 

Caitan acendeu o candil o golpe, abreu a porta e dend'a cima d'a escaleira alumeou as señoras pra que non caisen. Subiron estas pouco á pouco, sobre todo Otilia, e Caitan presentoulles seguidamente taboletes, mentras Inés, gavejando n'unha hucha, sacando d'ela un candelero de metal, un cabo largo de cera e unha espabiladeira de ferro sin estrenar: meteu o cabo n'o candelero, acendeu aquel, e puxo este co-a espabiladeira enriba d'un bufete.

 

Bén quixéramos falar ahora d'a quinta, pró nosos leutores e leutoras, sobre todo, han de querer digamos primeiramente que clase de señoras eran as qu'en casa d'Inés e Caitan pousaron a noite de nacer Majina. Satisfarémo-l-a sua curiosidá, e fiados sempre n'a indulgencia que d'as unhas e d'os outros esperamos, iremos contando logo o que mais o caso veña, non solo pra a millor inteligencia d'a narracion, si que tamen pr'ameniza-l-a.