Constitución española de 1845: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
engado contido |
→Título VII - Da sucesión á coroa: Elimino marcadores. Edición rematada |
||
Liña 1:
== Constitución de 1845 ==
Doña Isabel II, pola graza de Deus e a Constitución da Monarquía Española, Raíña das Españas; a tódolos que as presentes veren e entenderen, sabede: Que sendo a nosa vontade e a das Cortes do Reino regularizar e poñer en consonancia coas necesidades actuais do Estado os antigos foros e liberdades destes Reinos, e a intervención que as súas Cortes tiveron en todos tempos nos negocios graves da Monarquía, modificando ó efecto a Constitución promulgada en 18 de Xuño de 1837, viñemos, en unión e de acordo coas Cortes actualmente reunidas, en decretar e sancionar a seguinte CONSTITUCIÓN DA MONARQUÍA ESPAÑOLA
Liña 64 ⟶ 62:
As Cortes compóñense dos Corpos Colexisladores, iguais en facultades: o Senado e o Congreso dos Deputados.
== Título III - Do Senado ==
Liña 251 ⟶ 246:
== Título VII - Da sucesión á coroa ==
'''Artigo 49.'''
A Raíña lexítima das Españas é Dona Isabel II de Borbón.
A sucesión no Trono das Españas será segundo a orde regular de primogenitura e representación, preferindo sempre a liña anterior ás posteriores; na mesma liña, o grao máis próximo ao máis remoto; no mesmo grao, o home á femia, e no mesmo sexo, a persoa de máis idade á de menos.
Liña 306 ⟶ 301:
Cando El-Rei estivera imposibilitado para exercer a súa autoridade, e a imposibilidade for recoñecida polas Cortes, exercerá a Rexencia durante o impedimento o fillo primoxénito de El-Rei, e a falta deste, os chamados á Rexencia.
'''
O Rexente, e a Rexencia no seu caso, exercerá toda a autoridade de El-Rei, en cuxo nome han ser publicados os actos do Goberno.
'''
Será titor de El-Rei menor a persoa que no seu testamento houber nomeado El-Rei defunto, sempre que sexa español de nacemento; se non o nomeou, será titor o pai ou a nai mentres permanezan viúvos. Na súa falta, nomearano as Cortes, pero non poderán estar reunidos os encargos de Rexente e de titor senón no pai ou a nai deste.
Título IX - Dos ministros
'''Artigo''' 64. Todo o que o Rei mandar ou dispuxer no exercicio da súa autoridade, deberá ser asinado polo Ministro a quen corresponda, e ningún funcionario público dará cumprimento ao que careza deste requisito.
'''Artigo''' 65. Os Ministros poden ser Senadores ou Deputados e tomar parte nas discusións de ambos os Corpos Colegisladores; pero só terán voto naquel a que pertenzan.
== Título X - Da administración de xustiza ==
'''Artigo 66.'''
Aos Tribunais e Xulgados pertence exclusivamente a potestade de aplicar as leis nos xuízos civís e criminais; sen que poidan exercer outras funcións que as de xulgar e facer que se execute o xulgado.
'''Artigo 67.'''
As leis determinarán os Tribunais e Xulgados que ha de haber, a organización de cada un, as súas facultades, o modo de exercer e as calidades que han de ter os seus individuos.
'''Artigo 68.'''
Os xuízos en materias criminais serán públicos, na forma que determinen as leis.
'''Artigo 69.'''
Ningún maxistrado ou xuíz poderá ser deposto do seu destino, temporal ou perpetuo, senón por sentenza executoriada; nin suspendido senón por auto xudicial, ou en virtude de orde de El-Rei, cando este, con motivos fundados, o mande xulgar polo Tribunal competente.
'''Artigo 70.'''
Os xuíces son responsables persoalmente de toda infracción de lei que cometan.
A xustiza adminístrase en nome de El-Rei.
== TÍTULO XI - DE LAS DIPUTACIONES PROVINCIALES Y DE LOS AYUNTAMIENTOS ==
En cada provincia habrá una Diputación provincial, elegida en la forma que determine la ley y compuesta del número de individuos que ésta señale.
Habrá en los pueblos Alcaldes y Ayuntamientos. Los Ayuntamientos serán nombrados por los vecinos a quienes la ley confiera este derecho.
La ley determinará la organización y atribuciones de las Diputaciones y de los Ayuntamientos, y la intervención que hayan de tener en ambas Corporaciones los delegados del Gobierno.
== Título XII - Das contribucións ==
'''Artigo 75.'''
Tódolos anos presentará o Goberno ás Cortes o presuposto xeral dos gastos do Estado para o ano seguinte e o plan das contribucións e medios para enchelos, como así mesmo as contas da recadación e inversión dos caudais públicos para o seu exame e aprobación.
'''Artigo 76.'''
Non poderá imporse nin cobrarse ningunha contribución nin arbitrio que non estea autorizado pola lei de Presupostos ou outra especial.
Igual autorización precisarase para dispor das propiedades do Estado e para tomar caudais a préstamo baixo o crédito da Nación.
'''Artigo 78.'''
A Débeda pública está baixo a salvagarda especial da Nación.
==
'''Artigo 79.'''
As Cortes fixarán, tódolos anos, a proposta do Rei, a forza militar permanente de mar e terra.
==
As provincias de Ultramar serán gobernadas por leis especiais.
Por tanto, mandamos a tódolos nosos súbditos de calquera clase e condición que sexan, que haxan e garden a presente Constitución como lei fundamental da Monarquía; e mandamos así mesmo a todos os Tribunais, Xustizas, Xefes, Gobernadores e demais Autoridades, así civís como militares e eclesiásticas, de calquera clase e dignidade, que garden e fagan gardar, cumprir e executar a expresada Constitución en tódalas súas partes.
En palacio a 23 de Maio de 1845. ~EU A RAÍÑA. ~ O Presidente do Consello de Ministros, Ministro da Guerra, Ramón María Narváez. ~O Ministro de Estado, Francisco Martínez de la Rosa. ~O Ministro de Graza e Xustiza, Luís Mayáns. ~O Ministro de Facenda, Alejandro Mon. ~O Ministro de Mariña, Comercio e Gobernación de Ultramar, Francisco Armeiro. ~O Ministro da Gobernación da Península, Pedro José Pidal.(1)
''(1) Esta Constitución foi modificada pola Acta Adicional aprobada o 14 de decembro de 1855 e que se deixou sen efecto polo Real Decreto de 14 de outubro de 1856, dispoñendo que só había rexir e se observase a lei constitucional de 1845. A constitución foi reformada de novo pola Lei de 17 de xullo de 1857.''
== Acta Adicional á Constitución da Monarquía española (2) ==
'''Artigo 1.'''
A cualificación dos delitos de imprenta corresponde aos Xurados, salvas as excepcións que determinen as leis.
'''Artigo 2.'''
Promulgada a lei de que trata o art. 8º. da Constitución, o territorio a que aquela se aplique rexerase, durante a suspensión do prescrito no artigo 7º. da mesma Constitución, pola lei de orde pública establecida de antemán. Pero nin nunha nin noutra lei poderase autorizar ao Goberno para estrañar do Reino aos españois, nin para deportarlos nin desterralos fóra da Península.
'''Artigo 3.'''
A primeira creación de Senadores non poderá exceder de 140. Feita esta, só poderá o Rei nomear Senadores cando estean abertas as Cortes.
'''Artigo 4.'''
A lei electoral de Deputados a Cortes determinará se estes han de acreditar ou non o pago de contribución ou a posesión de renda.
'''Artigo 5'''
Aínda cando sexa de escala o emprego que admita o Deputado a Cortes, quedará este suxeito a reelección.
'''Artigo 6.'''
Durante cada ano estarán reunidas as Cortes ao menos catro meses, contados desde o día en que se constitúa definitivamente o Congreso.
'''Artigo 7.'''
Cando entre os dous Corpos Colegisladores non haxa conformidade acerca da lei anual de orzamentos, rexerá no ano correspondente a lei de orzamentos do ano anterior.
'''Artigo 8.'''
Sen previa autorización do Congreso non se poderá ditar sentenza contra os Deputados a quen se refire o art. 41 da Constitución.
'''Artigo 9.'''
Ademais dos casos enumerados no artigo 46 da Constitución, o Rei necesitará estar autorizado por unha lei especial:
# Para conceder indultos xerais e amnistías.
# Para enajenar en todo ou en parte o patrimonio da Coroa.
'''Artigo 10.'''
Tamén necesitará o Rei estar autorizado por unha lei especial para contraer matrimonio e para permitir que lle contraian os que sexan súbditos seus e estean chamados pola Constitución a sucederlle na Coroa.
'''Artigo 11.'''
Haberá un Consello de Estado, ao cal ouvirá o Rei nos casos que determinen as leis. (1) Esta Constitución foi reformada de novo pola lei de 17 de Xullo de 1857, que se insere a continuación da Acta Adicional.
'''Artigo 12.'''
A lei orgánica de Tribunais determinará os casos e a forma en que gubernativa ou disciplinariamente poderá o Rei trasladar, xubilar e declarar cesantes aos maxistrados e xuíces.
'''Artigo 13.'''
O Rei só poderá nomear alcaldes nos pobos que teñan 40.000 almas, e nos demais exercerá nos nomeamentos dos alcaldes a intervención que determine a lei.
'''Artigo 14.'''
As listas electorais para Deputados a Cortes serán permanentes. As calidades dos electores examinaranse en todas as instancias en xuízo público e contraditorio.
'''Artigo 15.'''
Dentro do oito días seguintes á apertura das Cortes, o Goberno presentará ao Congreso as contas do penúltimo ano e o orzamento para o ano próximo vindeiro.
'''Artigo 16.'''
As Cortes deliberarán sobre a lei a que se refire o artigo 79 da Constitución, antes de deliberar sobre a lei de Orzamentos.
Dado en palacio a 15 de Setembro de 1856. ~Está rubricado da Real man. ~O Presidente do Consello de Ministros, Leopoldo O'Donnell.
''(2) A vixencia desta Acta adicional foi tan breve que se deixou sen efecto por outro Real decreto de 14 de Outubro do mesmo ano 1856, dispondo que só rexese e se observase a lei constitucional da Monarquía promulgada en unión e de acordo coas Cortes en 23 de Maio de 1845.''
== Ley do 17 de xullo de 1857 (3) ==
Dona Isabel II, pola graza de Deus, etc.; a todos os que as presentes veren e entenderen, sabede: Que as Cortes decretaron e sancionar a seguinte reforma dos artigos 14, 15, 16, 17, 18 e 28 da Constitución.
'''Artigo 14.'''
O Senado comporase:
* Dos fillos de El-Rei e do sucesor inmediato da Coroa, que cumprisen vinte e cinco anos.
* Dos Arcebispos e do Patriarca das Indias.
* Dos Presidentes dos Tribunais Supremos de Xustiza e de Guerra e Mariña.
* Dos Capitáns xerais do Exército e Armada.
* Dos Grandes de España por dereito propio, que non sexan súbditos doutra potencia e que acrediten ter a renda de 200.000 reais, procedentes de bens inmobles ou de dereitos que gocen da mesma consideración legal.
* Dun número limitado de Senadores nomeados por El-Rei.
'''Artigo 15.'''
Só poderán ser nomeados Senadores os españois que pertenzan ou pertencesen ás clases seguintes: Presidente do Congreso dos Deputados; Deputados admitidos catro veces nas Cortes e que exercesen a deputación durante oito anos; Ministros da Coroa; Bispos; Grandes de España; Tenentes xerais do Exército e Armada, despois de dous anos de nomeamento; Embaixadores, despois de dous anos de servizo efectivo, e Ministros plenipotenciarios, despois de catro; Vicepresidentes do Consello Real; Ministros e Fiscais dos Tribunais Supremos e Conselleiros reais, despois de dous anos de exercicio.
Os comprendidos nas categorías anteriores deberán, ademais, gozar 30.000 reais de renda, procedentes de bens propios ou de soldos dos empregos que non poidan perderse senón por causa legalmente probada, ou de xubilación, retiro ou cesantía. Títulos de Castela que gocen 100.000 reais de renda. Os que paguen con catro anos de antelación 20.000 reais de contribucións directas e fosen ademais Senadores, ou Deputados ou Deputados Provinciais.
O nomeamento de Senadores farase por decretos especiais, e neles expresarase sempre o título en que, conforme ao disposto neste artigo, fúndese o nomeamento.
As condicións necesarias para ser nomeado Senador poderán variarse por unha lei.
'''Artigo 16.'''
Para tomar asento no Senado precísase ser español, ter trinta anos cumpridos, non estar procesado criminalmente nin inhabilitado no exercicio dos seus dereitos políticos, e non ter os seus bens intervidos.
'''Artigo 17.'''
A dignidade de Senador nos Grandes de España que acrediten ter a renda e requisitos expresados no art. 14, é hereditaria. En todos os demais casos é vitalicia.
'''Artigo 18.'''
A fin de perpetuar a dignidade de Senador nas súas familias, os Grandes de España poderán constituír vinculacións sobre os seus bens na forma e na cantidade que se determinará por unha lei especial.
'''Artigo 28.'''
Cada un dos Corpos Colegisladores examina as calidades dos individuos que lle compoñen; o Congreso decide ademais sobre a legalidade das eleccións dos Deputados. Os Regulamentos do Senado e do Congreso serán obxecto dunha lei.
Por tanto, mandamos, etc. dado en palacio a 17 de Xullo de 1857. (Gaceta de Madrid, núm 1657, de 19 de xullo de 1857)
''(3) Esta lei foi derrogada por outra''
== Lei de abril de 1864 ==
''(restablecendo na súa integridade a Constitución de 1845)''
'''Disposición transitoria.'''
Serán admitidos como Senadores os Grandes de España por dereito propio que non sexan súbditos doutra potencia e que á promulgación desta lei posúan a renda de 200.000 reais, procedentes de bens inmobles ou de dereitos que gocen da mesma consideración con tal que o pidan no termo dun ano.
Na mesma forma e solicitándoo dentro do mesmo prazo, terán dereito a ser admitidos como Senadores os Grandes que non cumprisen a idade de trinta anos; pero deberán probar despois de cumprila e antes de tomar asento no Senado, que conservan todas as cualidades anteriormente expresadas.
(Gaceta de Madrid, núm 113, de 22 de abril de 1864)
[[Category:Constitucións españolas]]
[[Categoría:GL-C]]
| |||