Conto de guerra: Diferenzas entre revisións

O abóo Xohan Ramón cando nos decía que a Saudade era todo, na nosa raza, contábanos sempre este conto...

 

“Ergueme un pouco, irmán, que vexa aló o confín, deixa que vexa o mar, o mar da miña arela, ese mar desexado que está xa perto, pertiño, que bica a miña terra!”