Lecer (De catro a catro)       Manuel Antonio       1928
 


  Gavotas que levan n-o peteiro
as cartas d'os mariñeiros namorados
  Vapores burgueses
que nos ofrecen o remborque d'o seu fume
  Pero as nosas velas encalmadas
espantan a bandazos
as horas como moscas

  Vigo está tan lonxe
que se desourentaron as cartas mariñas

  Unha pipa mais
de vagar
  deicar ver a hora que dá o reloxe

  Entra unha fría de vento?
- moi ben!

  Enrolará-se a pausa
n-as suas espiraes

  E non sabemos
  (abonda xa de paréntesis)
engadir-nos outra volta
a todo eso que se nos esquenceu.