Pensando en tí, Lola


PENSANDO EN TÍ, LOLA       El Viejo Pancho       1880
 


Foto do poema de Trelles
PENSANDO EN TI, LOLA

Cando tende a noite o seu manto
E a natura ás súas sombras se acolle,
Presuroso, procurando o meu leito,
Adormezo e pronuncio o teu cándido nome;

E en tanto murmuran
As fontes e o bosque,
E abrindo as súas follas
As cándidas flores
O aire embalsaman
Con doces olores,

Eu, soñando contigo, te conto
Con doces palabras os meus tenros amores

Cando o tinteiro primeiro do alba
Tralos cumios altivos asoma,
E no val ó seu amado inocente
Moi doce arrola a branca pomba;

Eu abrindo os ollos
Aínda miro a túa boca
Que amante sorrí
Que tenra me nomea,
Cal niño do durme
Feliz bolboreta

Como fresco encarnado gomo
De pura, fragrante, balsámica rosa

E mentres Febo percorre
No seu carro de lume a esfera,
E os seus raios ardentes inundan
Os vales, os ríos, os montes e selvas;

O alma que te ama
Do quera te recorda,
Te miro á tarde
Que estás na porta
E cando a noite
Me impide te vexa

Outra vez no meu leito querido
O alma a do moras marcha e me deixa.

TRELLES

Abril 29 1880