Recalada

Recalada (De catro a catro) Manuel Antonio 1928

  Atoparemos n-o peirán
as follas evadidas
d'o almanaque d'os nosos soños

  As novas rúas de sempre
eishibirán o escaparate
d'as mesmas noivas inéditas

  Fumaremos n-as pipas despeitivas
todal-as transeuntes
hostilidades mudas

  O vaso desbicado n-outro porto
remataremol-o eiquí n-o mesmo bar
  cabo d'o mariñeiro desconecido
  que nos repite a mesma
ubicua sorrisa loira

  N-os burdeles xa saben
que a nosa moeda
ten o anverso de ouro
e o reverso sentimental

  Os ecos imprevistos
d'o noso cantar sonámbulo
apagarán os focos d'a madrugada

  Mañán despertaremos
n-a ausenza d'esta xornada
  Esquivou-se unha folla
d'o diario efusivo

  Eramol-os espeutadores
n-a prestidixitación
d'unha hora artificial.