Libro de Mormón - Libro de Xarom
Libro de Xarom (Libro de Mormón) Joseph Smith, Jr.
1 Agora ben, velaquí, eu, Xarom, escribo unhas poucas palabras de acordo co mandato do meu pai, Enós, para que sexa preservada a nosa xenealoxía.
2 E como estes ferros son pequenas, e xa que estas cousas escríbense co propósito de beneficiar aos nosos irmáns os lamanitas, é preciso, pois, que escriba un pouco; pero non escribirei o das miñas profecías nin das miñas revelacións. Pois, que máis podería eu escribir do que os meus pais escribiron? Seica non revelaron eles o plan de salvación? Dígovos que si; e isto bástame.
3 Velaquí, convén que se faga moito entre este pobo, por mor da dureza dos seus corazóns, e a xordeira dos seus oídos, e a cegueira das súas mentes, e a dureza das súas cervices; no entanto, Deus é misericordioso en sumo grao con eles, e ata agora non os varreu da superficie da terra.
4 E hai moitos entre nós que reciben moitas revelacións, porque non todos son obstinados. E todos os que non son de dura cerviz, e teñen fe, gozan de comuñón co Santo Espírito, o cal maniféstase aos fillos dos homes segundo a súa fe.
5 E agora ben, velaquí, pasaran xa douscentos anos, e o pobo de Nefi habíase feito forte no país. Esforzábanse por gardar a lei de Moisés e santificar o día de repouso ante o Señor. E non profanaban nin tampouco blasfemaban; e as leis do país eran sumamente estritas.
6 E estaban esparexidos sobre gran parte da superficie da terra, e os lamanitas tamén. E estes eran moito máis numerosos que os nefitas, e deleitábanse no asasinato e bebían o sangue de animais.
7 E sucedeu que moitas veces viñeron á batalla contra nós, os nefitas. Pero os nosos reis e dirixentes eran grandes homes na fe do Señor; e ensinaron á xente as vías do Señor; polo tanto, resistimos aos lamanitas e lanzámolos das nosas terras, e empezamos a fortificar as nosas cidades, e os sitios da nosa herdanza, calquera que fosen.
8 E multiplicámonos en sumo grao, e estendémonos sobre a superficie da terra, e chegamos a ser sumamente ricos en ouro, e en prata e en cousas preciosas, e en finas obras de madeira, en edificios, e en mecanismos, e tamén en ferro e cobre, e en bronce e aceiro, elaborando todo xénero de ferramentas de varias clases para cultivar a terra, e armas de guerra, si, a frecha puntiaguda, e a aljaba, e o dardo, e a xavelina e todo preparativo para a guerra.
9 E estando así preparados para facer fronte aos lamanitas, estes non prevaleceron contra nós, senón que se cumpriu a palabra que o Señor falou aos nosos pais, dicindo: Segundo gardedes os meus mandamentos, prosperaredes na terra.
10 E aconteceu que os profetas do Señor amoestaron ao pobo de Nefi, segundo a palabra de Deus, que se eles non gardaban os mandamentos, senón que caían en transgresión, serían destruídos de sobre a face da terra.
11 Xa que logo, os profetas e os sacerdotes e os mestres traballaron dilixentemente, exhortando pacientemente ao pobo á dilixencia, ensinando a lei de Moisés e o obxecto para o cal foi dada, persuadíndoos a mirar adiante cara ao Mesías e a crer na súa vinda coma se xa se verificou. E foi deste xeito como lles ensinaron.
12 E sucedeu que por obrar así, evitaron que os do pobo fosen destruídos de sobre a face da terra; pois tocaron os seus corazóns coa palabra, exhortándoos sen cesar a que se arrepentisen.
13 E aconteceu que transcorreran douscentos trinta e oito anos en guerras e contendas e disensións, durante gran parte do tempo.
14 E eu, Xarom, non escribo máis, porque os ferros son pequenas. Pero velaquí, irmáns meus, podedes recorrer ás outras ferros de Nefi, pois velaquí, sobre elas está gravada a historia das nosas guerras, segundo os escritos dos reis, ou o que eles fixeron escribir.
15 E entrego estes ferros en mans do meu fillo Omni, para que leven segundo os mandamentos dos meus pais.