XVII
Mais vé qu'o meu corazon
É un-ha rosa de cen follas,
Y é cada folla un-ha pena
Que vive apegada n'outra.
Quitas un-ha, quitas duas,
Penas me quedan de sobra,
Oẍe dez, mañan corenta,
Desfolla que te desfolla...
¡O corazón m'arrincaras
Des qu'as arrincares todas!
