Noiturnio do adoescente morto
Noiturnio do adoescente morto (Seis poemas galegos) Federico García Lorca 1935
Imos silandeiros orela do vado
pra ver ô adolescente afogado.
Imos silandeiros veiriña do ar,
antes que ise río o leve pr'o mar.
Súa i-alma choraba, ferida e pequena
embaixo os arumes de pinos e d'herbas.
Ágoa despenada baixaba da lúa
cobrindo de lirios a montana núa.
O vento deixaba camelias de soma
na lumieira murcha da súa triste boca.
¡Vinde mozos loiros do monte e do prado
pra ver ô adoescente afogado!
¡Vinde xente escura do cume e do val
antes que ise río o leve pr'o mar!
O leve pr'o mar de curtiñas brancas
onde van e vên vellos bois de ágoa.
¡Ay, cómo cantaban os albres do Sil
sobre a verde lúa, coma un tamboril!
¡Mozos, imos, vinde, aixiña, chegar
porque xa ise río m'o leva pra o mar!
| <<<< | >>>> |