Autor:Antón Villar Ponte

(Redirección desde «Antón Villar Ponte»)

Antón Vilar Ponte (Viveiro, 2 de outubro de 1881 - A Coruña, 4 de marzo de 1936) foi un xornalista galego.

Ensaio

editar
 
Nuestra afirmación regional

Teatro

editar
  • Do caciquismo: A patria do labrego (1905)[6]
  • Entre dous abismos. Farsada granguiñolesca n'un paso feita ó correr da pruma estrenada pol-o cadro de declamazón da "Irmandade da Fala" da Cruña, 1920.
  • Da emigración: Almas mortas: novela dialogada cómico tráxica en tres estancias (Editorial Céltiga, 1922)
  • O Mariscal (1926). Canda Ramón Cabanillas, con debuxos de Álvaro Cebreiro. Ediciós Lar.[7]
 
O Mariscal
  • Teatro galego: tríptigo (Nós, 1928). Inclúe: Do caciquismo: a patria do labrego; Da emigración: almas mortas e Da superstición: entre dous abismos.
  • Os evanxeos da risa absoluta: anunciación do antiquixote. Folk-drama da sinxeleza campesina. Ilustracións de Castelao (Nós, 1934).
  • Nouturnio de medo e morte, bárbara anécdota realista en dous tempos (sin literatura) que puido andar nos romances dos cegos (Nós, 1935)[8]
  • A festa da malla. Ed. de Dolores Vilavedra et al. Col. Os libros do Centro Dramático Galego (1997, Xerais). ISBN 978-84-8302-100-2.[9]

Amais, traduciu obras clásicas de William Shakespeare ou Molière.

Outras

editar
  1. 1ª Edición na páxina web da RAG
  2. 2ª Edición na páxina web do CCG
  3. Escolma de textos do libro Pensamento e sementeira, Terra e Tempo, 18 pp
  4. Hemeroteca da Deputación de Pontevedra.
  5. "As cruces de pedra na Galiza".
  6. Ficha dunha edición de A patria do labrego (La Voz de Galicia, 2002) en Google Books.
  7. Ínsua López, E. X. (2005). Sobre 'O Mariscal', de Cabanillas e Villar Ponte. UDC. ISBN 84-9749-144-0.
  8. Nouturnio de medo e morte, bárbara anécdota realista en dous tempos...
  9. A festa da malla na Biblioteca Nacional de España.

Véxase tamén

editar
  Tódalas obras orixinais deste autor atópanse no dominio público. Isto é aplicábel en todo o mundo por mor de que finou fai máis de 80 anos.
As traducións poden non estar en dominio público.